วันจันทร์ที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2557

NC - มนต์รักอาหารตามสั่ง [2]


ทงเฮเคลื่อนหน้าเข้าไปช้าๆ เพื่อให้ฮยอกแจได้รับจูบของเขา ร่างบางยังหลับตาปี๋เพราะความกลัว ร่างนั้นสั่นเล็กๆ จนทงเฮขำออกมาเพราะความเอ็นดูและความน่ารัก

“ฮ่ะๆ”

“ขำอะไรของนายเล่า...มีหน้าที่ทำอะไรก็ทำๆ ไปเหอะ”

“ใจร้ายจัง ก็ได้ๆ”


ทงเฮเลื่อนเข้าไปในซอกคอหอมกรุ่นเพื่อสูดความความหอมและขบเม้มสร้างรอยเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ มือที่ว่างอยู่อีกข้างนึงก็เลิกเสื้อตัวบางของฮยอกแจขึ้นช้าๆ เพื่อขย้ำยอดอกสีหวาน

“อ๊ะ...อ๊า...”

เมื่อได้ยินเสียงครางหวานอารมณ์ของทงเฮก็ประทุขึ้นอีก ร่างหนาขบเม้มต้นคอบางและไล่ลงมาเรื่อยๆ จนถึงยอดอก ดูดเม้มเหมือนเด็กน้อย

“อ๊ะ...อ๊า...ทงเฮ”

ฮยอกแจรู้สึกดีกับความเสียวซ่านที่ได้รับ มือบางลูบไล้แผ่นอกแกร่งด้วยความหลงใหล ลูบลงมาเรื่อยๆ จนถึงส่วนที่โป่งพอง

“ช่วยฉันหน่อยนะฮยอกแจ เริ่มไม่ไหวแล้วเหมือนกัน” ทงเฮปลดซิปกางเกงและถอดชั้นในของตัวเองออกจนท่อนเนื้อขนาดใหญ่ออกมาสู่โลกภายนอก ฮยอกแจหน้าแดงเมื่อเห็นท่อนเนื้อนั่น

อ่า ทำไมมันใหญ่จังเลยนะ -/////-

“ฉันต้องอมมัน...ใช่มั้ย?”

“ใช่ คิดว่านายกินไส้กรอกแท่งโตๆ ก็แล้วกัน”



ปากเล็กค่อยๆ เลียแท่งเนื้อช้าๆ และนำมันเข้าปาก ฮยอกแจดูดเม้มเหมือนไอศกรีมแท่ง จนทงเฮอดซี๊ดปากไม่ได้กับความเสียวซ่าน

“อ่า....ซี๊ด ดีมากเลย”

จนในที่สุดน้ำคาวสีไหลก็ทะลักเข้ามาเต็มปากบาง ฮยอกแจสำลักออกมาเล็กน้อยและกินเข้าไปจนหมด

“รสชาติดีมั้ย?”

“ไม่รู้ สำลัก!!

ทงเฮขำออกมาอีกครั้งและพลิกตัวฮยอกแจให้มาอยู่ข้างหน้าเขา แก่นกายเล็กที่กำลังตั้งชันและผิวขาวๆ นั้นเรียกอารมณ์ของเขาได้ไม่อยาก ทงเฮจูบแก่นกายเล็กและอมมันเข้าปากโดยที่ฮยอกแจไม่ต้องร้องขอเลย

“อ๊า..ทงเฮ...อ๊ะ”

น้ำแห่งความสุขไหลออกมาเต็มปากทงเฮ ร่างหนากินเข้าไปโดยที่ไม่รังเกียจและหยุดปรนเปรอฮยอกแจ และกวาดสายตาไปทั่วห้อง สร้างความสงสัยให้แก่ร่างบางเป็นอย่างมาก

“มีอะไรเหรอ”

“ห้องนายมีเจลหล่อลื่นมั้ย”

“จะบ้าเรอะ!!! ฉันจะไปมีของแบบนี้ได้ยังไงล่ะ แต่พวกวาสลีนหรือโลชั่นฉันมีอยู่นะ ใช้ไปก่อนก็แล้วกัน”

ทงเฮนำวาสลีนที่อยู่ข้างเตียงมาทาช่องทางสีสวย และสอดนิ้วเข้าไป

“อ๊า...!!! อ๊ะ...ทะ...ทง...อ๊ะ”

“นิ้วเดียวก็ร้องซะขนาดนี้แล้วหรอ นายกำลังทำให้ฉันคลั่งตายนะ”

ทงเฮส่งนิ้วที่สองและสามเข้าไปติดๆ หมุนวนและกดไปที่จุดกระสันของฮยอกแจ เสียงครางจึงดังกระหึ่มมากกว่าเดิม

“อ๊า...ทงเฮ...ฉัน...อ๊า!!

เมื่อเห็นว่าช่องทางสีสวยพร้อมที่จะรับสิ่งที่ใหญ่กว่าเดิม ทงเฮจึงนำส่วนที่แข็งเหมือนหินชำแรกเข้าไปในช่องทางช้าๆ แต่ก็ทำให้ฮยอกแจนั้นจุกอยู่เหมือนกัน เพราะแท่งเนื้อของทงเฮและช่องทางของเขามีขนาดต่างกันมาก

“อ๊ะ...ทงเฮ..ฉะ..ฉันเจ็บ!

“ใจเย็น...ผ่อนคลายอีกนิดแล้วนายจะรู้สึกดี อย่างนั้นแหละ อืม....” ทงเฮบอกเสียงแผ่วเพราะเขาก็รู้สึกปวดหนึบที่ตรงลูกชายเพราะช่องทางของฮยอกแจที่ตอดรัดเขา ร่างบางถอนหายใจและผ่อนคลาย จนในที่สุดความเจ็บก็กลายเป็นความเสียวซ่านที่สร้างความหฤหรรษ์ให้

“อ๊ะ....อ๊า....ทงเฮ แรงอีกซิ แรงอีก”

“ตามใจนายเลย หึหึ”

ทงเฮเร่งความเราขึ้นเรื่อยๆ จนฮยอกแจร้องไม่เป็นภาษา ในที่สุดทงเฮก็ปลดปล่อยน้ำรักเข้าไปในช่องทางสีสวยทุกหยาดหยด ไม่ต่างกับฮยอกแจที่ปลดปล่อยออกมาเต็มหน้าท้องของทงเฮ

“ฮยอกแจ”

“หืม?”

“ฮยอกแจเด็ดมาก อีกรอบนึงนะ ^O^

“เฮ้ย!! ไม่นะ =[]= อ๊าแรงอีกสิ”





กว่าทั้งคู่จะเสร็จกิจกรรมก็ปาเข้าไปรุ่งเช้าซะแล้วสิ :)




กลับไปเม้นท์ที่หน้าฟิคด้วยนะคะ